generando

Discretiva

generando dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
generandō	—	—	activa	gerundium­	dativo	generō (generāre)
generandō	—	—	activa	gerundium­	ablativo	generō (generāre)

Forma	Modus flexurae	originis
generandō	casus dativus singularis · genus masculinum	gerundivi generandus
generandō	casus ablativus singularis · genus masculinum	gerundivi generandus
generandō	casus dativus singularis · genus neutrum	gerundivi generandus
generandō	casus ablativus singularis · genus neutrum	gerundivi generandus

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈrandoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·ran·dō — morphologica: gener-and-o

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• et hoc tale tantumque omnibus tricenis diebus malum in muliere existit et trimenstri spatio largius, quibusdam vero saepius mense, sicut aliquis numquam. sed tales non gignunt, quando haec est generando homini materia, germine e maribus coaguli modo hoc in sese glomerante, quod deinde tempore ipso animatur corporaturque. ergo cum gravidis fluxit, invalidi aut non vitales partus eduntur aut saniosi, ut auctor est Nigidius; —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes