generarint

Discretiva

generarint dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
generārint	tertia pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	generō (generāre)
generārint	tertia pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	generō (generāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːint/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·rint — morphologica: genera[v-e]rint

Formae aliae

• generāverint

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Si quippe debebunt esse plura principia, sint ergo duae contrarietates; tunc oportebit seorsim ab utrisque esse quandam naturam mediam, per quam possint coire, convenire; si vero hoc pacto ex se invicem reliqua generarint, altera contrarietatum erit otiosa. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni ^[1][2]

Fontes