generati

Discretiva

generati dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

generātī

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
generātī	casus genitivus singularis · genus masculinum	participii generātus
generātī	casus genitivus singularis · genus neutrum	participii generātus
generātī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	participii generātus
generātī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	participii generātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /geneˈraːtiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·tī — morphologica: generat-i

Italice

generati

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
generati	forma pluralis · genus masculinum	adiectivi generato

Appellatio pronuntiatusque

API: /d͡ʒeneˈrati/

Syllabificatio phonetica: ge·ne·ra·ti — morphologica: generat-i

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (54-51 a.C.n.)

• Homines enim sunt hac lege generati, qui tuerentur illum globum, quem in hoc templo medium vides, quae terra dicitur, iisque animus datus est ex illis sempiternis ignibus, quae sidera et stellas vocatis, quae globosae et rotundae, divinis animatae mentibus, circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili. —De republica Ciceronis ^[1]

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Quapropter et ipsi motabiles vivunt de aquis generati, et inter omnia reptilia primi apparuerunt. Et quia vivens spiramen formas corporum excellit, ideo et aqua primum viventia produxit, quoniam aqua et sanctificata et spiritalis est. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis ^[2][3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - De republica. (The Latin Library): Liber sextus. XV. [15] — generati