generatim

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ge.neˈraːtim/(classice)
Syllabificatio phonetica: ge·ne·rā·tim morphologica: generat-im

Notatio

← Latine: genus

Adverbium

generātim

  1. (Latiori sensu) per omnia genera

Dictiones collatae

Synonyma

  1. generaliter, universim

Antonyma · contraria

  1. speciatim

Translationes

More information Per omnia genera ...
More information Per omnia genera ...
Remove ads

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
C. Plinius Secundus
23-79
M. Fabius Quintilianus
ca. 35-100
Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius
ca. 480-525
antiq. class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (48 a.C.n. / 706 a.u.)

  • Credo equidem sed scio quam cupias minui dolorem meum. Me discessisse ab armis numquam paenituit. Tanta erat in illis crudelitas, tanta cum barbaris gentibus coniunctio ut non nominatim sed generatim proscriptio esset informata, ut iam omnium iudicio constitutum esset omnium vestrum bona praedam esse illius victoriae. —Epistolae ad Atticum Ciceronis [1][2]

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

  • mensuram Ponti a Bosporo ad Maeotium lacum quidam fecere |XIIII| XXXVIII D, Eratosthenes C minorem. Agrippa a Calchadone ad Phasim |X|, inde Bosporum Cimmerium CCCLX. nos intervalla generatim ponimus conperta in aevo nostro, quando etiam in ipso ore Cimmerio pugnatum est. —Naturalis historia Plinii [3]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

  • Has fere sedes accepimus probationum in universum, quas neque generatim tradere sat est, cum ex qualibet earum innumerabilis argumentorum copia oriatur, neque per singulas species exequi patitur natura rerum: quod qui sunt facere conati, duo pariter subierunt incommoda, ut et nimium dicerent nec tamen totum. —Institutio oratoria Quintiliani [4][2]

Latinitas postclassica

saec. VI.  (ca. 523-525 p.C.n.)

  • Quae omnia non modo ad tempus manendi, verum generatim quoque quasi in perpetuum permanendi veluti quasdam machinas esse quis nesciat? —Consolatio philosophiae Boetii [5][2]
Remove ads

Fontes

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber sextus, cap. 1, [3] generatim

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads