generum

Discretiva

generum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
generum	casus accusativus singularis	substantivi gener
generum	casus genitivus pluralis	substantivi genus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈgenerum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ne·rum — morphologica: gener-um

Loci

Apuleius ca. 125-170

Aulus Gellius ca. 130-180

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius ca. 480-525

Ulco Cats Bussemaker 1810–1865

antiq.

class.

I

II

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• «Montis in excelsi scopulo, rex, siste puellam

ornatam mundo funerei thalami.

Nec speres generum mortali stirpe creatum,

sed saevum atque ferum vipereumque malum,

quod pinnis volitans super aethera cuncta fatigat

flammaque et ferro singula debilitat,

quod tremit ipse Iovis quo numina terrificantur,

fluminaque horrescunt et Stygiae tenebrae.» —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[1][2]

saec. II.  (ca. 170-177 p.C.n.)

• ‘Neque nominibus’ inquit ‘moveri nos oportet, quod paria genere ipso non sunt honestas meae famae et rei amici utilitas. Ponderibus haec enim potestatibusque praesentibus, non vocabulorum appellationibus neque dignitatibus generum diiudicanda sunt.’ —Noctes Atticae A. Gellii ^[3][2]

saec. IV.

• Ne propera: disputamus enim iam de senariorum versuum excellentia, et prius tibi cupio demonstrare, si potero, decentissimos senarios, nisi duorum istorum generum esse non posse, quae omnium etiam sunt celeberrima, quorum unum est heroicum, ut, Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris, quod usus metitur spondeo et dactylo, subtilior ratio spondeo et anapaesto: alterum quod iambicum dicitur, et eadem ratione invenitur trochaicum. —De musica Augustini ^[4][2]

saec. VI.

• Species autem idcirco sunt quas superius commemoravimus, quoniam in his est tota facultas rhetoricae. In iudiciali genere causarum integra est; item in demonstrativo, vel deliberativo. Sed haec genera sunt causarum. Omnes enim causae, vel speciales vel individuae, sub horum trium generum uno cadunt, ut sub iudiciali quidem speciales ut maiestatis vel repetundarum. —De differentiis topicis Boetii ^[5]

Latinitas nova

saec. XIX.

• Oportet autem semper summam cuiusque rei causam quaerere, quemadmodum et in aliis rebus: ut homo aedificat quia est aedificator; aedificator autem est secundum artem aedificandi: haec igitur causa prior est. Atque ita se res habet in omnibus. Praeterea oportet generum quaerere genera: singularium autem, singularia: ut statuarius est causa statuae: hic autem statuarius, huius statuae. Ac potestates quidem, eorum quae fieri possunt: agentia vero eorum quae aguntur. —Aristotelis Physica Bussemakeri ^[6][2]

Fontes

5. Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius - De differentiis topicis. Patrologia Latina, J.-P. Migne. Parisiis 1847. (Universitas Turicensis):  Liber quartus. — generum