gentibus

Discretiva

gentibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
gentibus	casus dativus pluralis	substantivi gēns
gentibus	casus ablativus pluralis	substantivi gēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈgentibus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: gen·ti·bus — morphologica: gent-ibus

Loci

Marcus Valerius Martialis 40-103

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Quod Flacco Varioque fuit summoque Maroni

Maecenas, atavis regibus ortus eques,

Gentibus et populis, hoc te mihi, Prisce Terenti,

Fama fuisse loquax chartaque dicet anus

Tu facis ingenium, tu, si quid posse videmur;

Tu das ingenuae ius mihi pigritiae. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[1][2]

Fontes