gerendi

Discretiva

gerendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
gerendī	—	—	activa	gerundium­	genitivo	gerō (gerere)

Forma	Modus flexurae	originis
gerendī	casus genitivus singularis · genus masculinum	gerundivi gerendus
gerendī	casus genitivus singularis · genus neutrum	gerundivi gerendus
gerendī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	gerundivi gerendus
gerendī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	gerundivi gerendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /geˈren.diː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ge·ren·dī — morphologica: ger-end-i

Formae aliae

• gerundī

Loci

C. Plinius Secundus 23–79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Ceteris animantibus statum et pariendi et partus gerendi tempus est; homo toto anno et incerto gignitur spatio, alius septimo mense, alius octavo et usque ad initia undecimi. ante septimum mensem haut umquam vitalis est. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes