gilvus

Latine

Color gilvus

Vicipaedia articulum habet de gilvo.

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈgil.wus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: gil·vus — morphologica: gilv-us

Formae aliae

• gilbus

Nomen adiectivum

gilv|us, -a, -um

1. Colore mellis
2. Color fulvo similis

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	gilvus	gilva	gilvum	nom.	gilvī	gilvae	gilva
gen.	gilvī	gilvae	gilvī	gen.	gilvōrum	gilvārum	gilvōrum
dat.	gilvō	gilvae	gilvō	dat.	gilvīs	gilvīs	gilvīs
acc.	gilvum	gilvam	gilvum	acc.	gilvōs	gilvās	gilva
abl.	gilvō	gilvā	gilvō	abl.	gilvīs	gilvīs	gilvīs
voc.	gilve	gilva	gilvum	voc.	gilvī	gilvae	gilva

Dictiones collatae

• flāvus

	Colores									Recensere
ater niger furvus	rufus	ruber	aurantius	gilvus flavus	viridis	caeruleus	violaceus	purpureus	canus	albus candidus
N	I	II	III	IV	V	VI	VII	–	VIII	IX

Translationes

Colore mellis	dilatare ▼

Colore mellis	collabi ▲

Anglice: light yellow (en) Danice: gul (da) Germanice: gelb (de), honiggelb (de)

Loci

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Color hic praecipue spectandus: badius, aureus, roseus, myrteus, cervinus, gilvus, glaucus, scutulatus, canus, candidus, albus, guttatus, niger. Sequenti autem ordine, varius ex nigro badioque distinctus; reliquus varius color vel cinereus deterrimus. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[1][2]

• Glaucus vero est veluti pictos oculos habens et quodam splendore perfusos. Nam glaucum veteres dixerunt. Gilvus autem melinus color est subalbidus. Guttatus, albus nigris intervenientibus punctis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[3]

Fontes

3. Isidorus Hispalensis - Etymologiarum libri XX. (Bibliotheca Augustana):  Liber XII. Caput I. [50] — gilvus