hound

Anglice I

Appellatio

• /haʊnd/

Notatio

← Anglica Media  hound 

← Anglica Antiqua  hund 

Cognatum est Latine canis.

Nomen substantivum

hound (plur. hounds)

1. √ Canis, praesertim canis venaticus.
2. Homo despicabilis.
3. Squalus; canicula, canis marinus.

   ¶ Hound nomen generale variarum specierum squali est. Squali qui hound vocantur in familiis triakidarum, leptochariidarum, scyliorhinidarum, proscyliidarum; etiam alios pisces inter belonidas et scombridas hoc nomen comprehendit. Vide indicem nominum piscium cum “hound” apud FishBase [Anglice].

Anglice II

Appellatio

• /haʊnd/

Notatio

A hound nominali.

Partes principales
praes. III.sg.	hounds
part. praes.	hounding
praet.	hounded
part. praet.	hounded

Verbum transitivum

hound

1. Incitare:
   1. Incitare venatum: to hound a dog at a hare
   2. Incitare actum; obiurgitare: hounded him to go through with it
2. Venari, praesertim cum canibus.