ignosco

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːɡ.noːs.koː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īg·nōs·cō — morphologica: i-gnosc-o

Notatio

← Latine: in- + (g)nōscō

Verbum intransitivum

īgnōsc|ō, -ere, īgnōvī, īgnōtum

1. Veniam dare, non punire quem iudices puniendum.

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
īgnōsc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	īgnōscō	īgnōscam		īgnōscēbam	īgnōscerem	īgnōscam
II. sing.	īgnōscis	īgnōscās	īgnōsce!	īgnōscēbās	īgnōscerēs	īgnōscēs	īgnōscitō!
III. sing.	īgnōscit	īgnōscat		īgnōscēbat	īgnōsceret	īgnōscet	īgnōscitō!
I. plur.	īgnōscimus	īgnōscāmus		īgnōscēbāmus	īgnōscerēmus	īgnōscēmus
II. plur.	īgnōscitis	īgnōscātis	īgnōscite!	īgnōscēbātis	īgnōscerētis	īgnōscētis	īgnōscitōte!
III. plur.	īgnōscunt	īgnōscant		īgnōscēbant	īgnōscerent	īgnōscent	īgnōscuntō!­
Thema	Vox passiva
īgnōsc-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
III. sing.	īgnōscitur	īgnōscātur		īgnōscēbātur	īgnōscerētur	īgnōscētur	—

Thema	Vox activa
īgnōv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	īgnōvī	īgnōverim	īgnōveram	īgnōvissem	īgnōverō
II. sing.	īgnōvistī	īgnōveris	īgnōverās	īgnōvissēs	īgnōveris
III. sing.	īgnōvit	īgnōverit	īgnōverat	īgnōvisset	īgnōverit
I. plur.	īgnōvimus	īgnōverimus	īgnōverāmus	īgnōvissēmus	īgnōverimus
II. plur.	īgnōvistis	īgnōveritis	īgnōverātis	īgnōvissētis	īgnōveritis
III. plur.	īgnōvērunt	īgnōverint	īgnōverant	īgnōvissent	īgnōverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	īgnōscere	īgnōvisse	īgnōtūrum, -am, -um esse	īgnōscēns		īgnōtūrus, -a, -um­
Vox passiva	īgnōscī	īgnōtum, -am, -um esse	īgnōtum īrī		īgnōtus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
īgnōscendī		īgnōscendus, -a, -um			īgnōtum	īgnōtū

Dictiones collatae

Antonyma · contraria

• nōscō, nōscere

Composita

• accōgnōscō, accōgnōscere
• adagnōscō, adagnōscere
• agnōscō, agnōscere
• cōgnōscō, cōgnōscere
• dīgnōscō, dīgnōscere
• incōgnōscō, incōgnōscere
• internōscō, internōscere
• percōgnōscō, percōgnōscere
• pernōscō, pernōscere
• praecōgnōscō, praecōgnōscere
• praenōscō, praenōscere
• recōgnōscō, recōgnōscere
• renōscō, renōscere

Dictiones derivatae

• īgnōscēns, īgōnscenter
• īgnōscentia
• īgnōscibilis

Translationes

Veniam dare, non punire quem iudices puniendum	dilatare ▼

Veniam dare, non punire quem iudices puniendum	collabi ▲

Anglice: forgive (en) Dacoromane: ierta (ro) Francogallice: pardonner (fr) Germanice: vergeben (de)