inducendi

Discretiva

inducendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
indūcendī	—	—	activa	gerundium­	genitivo	indūcō (indūcere)

Forma	Modus flexurae	originis
indūcendī	casus genitivus singularis · genus masculinum	gerundivi indūcendus
indūcendī	casus genitivus singularis · genus neutrum	gerundivi indūcendus
indūcendī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	gerundivi indūcendus
indūcendī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	gerundivi indūcendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /induːˈkendiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·dū·cen·dī — morphologica: in-duc-end-i

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Inducendi senatus consulti maturitas nondum est, quod neque sunt qui querantur et multi partim malevolentia, partim opinione aequitatis delectantur. —Epistolae ad Atticum Ciceronis ^[1][2]

Fontes