instructurus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /iːnstruːkˈtuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: īn·strūc·tū·rus — morphologica: in-struct-ur-us

Notatio

← Latine: īnstruō

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
īnstrūctūrus	—	futurum	activa	participium­	nominativo	īnstruō

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	īnstrūctūrus	īnstrūctūra	īnstrūctūrum	nom.	īnstrūctūrī	īnstrūctūrae	īnstrūctūra
gen.	īnstrūctūrī	īnstrūctūrae	īnstrūctūrī	gen.	īnstrūctūrōrum	īnstrūctūrārum	īnstrūctūrōrum
dat.	īnstrūctūrō	īnstrūctūrae	īnstrūctūrō	dat.	īnstrūctūrīs	īnstrūctūrīs	īnstrūctūrīs
acc.	īnstrūctūrum	īnstrūctūram	īnstrūctūrum	acc.	īnstrūctūrōs	īnstrūctūrās	īnstrūctūra
abl.	īnstrūctūrō	īnstrūctūrā	īnstrūctūrō	abl.	īnstrūctūrīs	īnstrūctūrīs	īnstrūctūrīs
voc.	īnstrūctūre	īnstrūctūra	īnstrūctūrum	voc.	īnstrūctūrī	īnstrūctūrae	īnstrūctūra