instruo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈiːnstruoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: īns·tru·ō morphologica: in-stru-o

Notatio

in + struō

Verbum transitivum

īnstru|ō, -ere, īnstrūxī, īnstrūctum [1][2][3][4][5]

  1. In aliquo loco struere.
  2. Aedificare, construere.
  3. Docere, erudire.

Coniugatio

Verbum finitum

­

More information Thema, Vox activa ...

Verbum infinitum

More information Modus, infinitivus ...

Dictiones collatae

Composita

Dictiones derivatae

Translationes

More information In aliquo loco struere ...
More information In aliquo loco struere ...
More information Aedificare, construere ...
More information Aedificare, construere ...
  • Anglice: construct (en), erect (en)
  • Germanice: aufbauen (de), errichten (de)
More information Docere, erudire ...
More information Docere, erudire ...
Remove ads

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. II, p. 880 “INSTRŬO, strŭis, struxi, structum, strŭere, a. 3. (in et struo)”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 252 “in-strŭo, xi, ctum, 3. v. a.”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — īn-struo, strūxī, strūctum, ere (tom. 2, p. 332)
  4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)instruere
  5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)instruo
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads