intravi

Discretiva

intravi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
intrāvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	intrō (intrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /inˈtraːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·trā·vī — morphologica: intrav-i

Loci

Publius Vergilius Maro -70/-19

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Plinius minor 61-113

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 29-19 a.C.n.)

• gelidus Teucris per dura cucurrit

ossa tremor, funditque preces rex pectore ab imo:

«Phoebe, gravis Troiae semper miserate labores,

Dardana qui Paridis derexti tela manusque

corpus in Aeacidae, magnas obeuntia terras

tot maria intravi duce te penitusque repostas

Massylum gentis praetentaque Syrtibus arva:

iam tandem Italiae fugientis prendimus oras.» —Aeneidos libri XII P. Vergilii Maronis ^[1][2]

class.

• Pudet autem me generis humani, quotiens scholam intravi. Praeter ipsum theatrum Neapolitanorum, ut scis, transeundum est Metronactis petenti domum. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[3][2]

saec. I.

• Nam proxime frequenti auditorio inter se coram multis ordinis nostri clare iocabantur; intravi, conticuerunt; quod non referrem, nisi ad illorum magis laudem quam ad meam pertineret, ac nisi sperare te vellem posse fratris tui filios probe discere. —Epistulae Plini minoris ^[4][2]

Fontes