intro

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈintroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: in·trō — morphologica: intr-o

Adverbium

intrō

1. pro interiōre, pro interō

Translationes

Pro interiore, pro intero	dilatare ▼

Pro interiore, pro intero	collabi ▲

Anglice: in (en), within (en), inside (en) Esperantice: interne (eo) Germanice: hinein (de), innerhalb (de), inwendig (de)

Verbum temporale

intr|ō, -āre, -āvī, -ātum ^{[1][2][3][4][5]}

1. (Trans.) inīre, invādere
2. (Intrans.) intrō īre, ingredī ^[1]

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
intr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	intrō	intrem		intrābam	intrārem	intrābō
II. sing.	intrās	intrēs	intrā!	intrābās	intrārēs	intrābis	intrātō!
III. sing.	intrat	intret		intrābat	intrāret	intrābit	intrātō!
I. plur.	intrāmus	intrēmus		intrābāmus	intrārēmus	intrābimus
II. plur.	intrātis	intrētis	intrāte!	intrābātis	intrārētis	intrābitis	intrātōte!
III. plur.	intrant	intrent		intrābant	intrārent	intrābunt	intrantō!
Thema	Vox passiva
intr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	intror	intrer		intrābar	intrārer	intrābor
II. sing.	intrāris	intrēris	intrāre!	intrābāris	intrārēris	intrāberis	intrātor!
III. sing.	intrātur	intrētur		intrābātur	intrārētur	intrābitur	intrātor!
I. plur.	intrāmur	intrēmur		intrābāmur	intrārēmur	intrābimur
II. plur.	intrāminī	intrēminī	intrāminī!	intrābāminī	intrārēminī	intrābiminī	—
III. plur.	intrantur	intrentur		intrābantur	intrārentur	intrābuntur	intrantor!

Thema	Vox activa
intrāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	intrāvī	intrāverim	intrāveram	intrāvissem	intrāverō
II. sing.	intrāvistī	intrāveris	intrāverās	intrāvissēs	intrāveris
III. sing.	intrāvit	intrāverit	intrāverat	intrāvisset	intrāverit
I. plur.	intrāvimus	intrāverimus	intrāverāmus	intrāvissēmus	intrāverimus
II. plur.	intrāvistis	intrāveritis	intrāverātis	intrāvissētis	intrāveritis
III. plur.	intrāvērunt	intrāverint	intrāverant	intrāvissent	intrāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	intrāre	intrāvisse	intrātūrum, -am, -um esse	intrāns		intrātūrus, -a, -um­
Vox passiva	intrārī	intrātum, -am, -um esse	intrātum īrī		intrātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
intrandī		intrandus, -a, -um			intrātum	intrātū

Translationes

Inire, invadere (transitive)	dilatare ▼

Inire, invadere (transitive)	collabi ▲

Anglice: enter (en), penetrate (en) Germanice: eindringen (de), befallen (de), ergreifen (de)

Intro ire, ingredi (intransitive)	dilatare ▼

Intro ire, ingredi (intransitive)	collabi ▲

Anglice: enter (en) Germanice: eintreten (de), hineingehen (de), eindringen (de) Hispanice: entrar (es)

Solum intro Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Intro.

Discretiva

intro dictio est in variis linguis:

• Anglice: intro
• Batave: intro
• Finnice: intro
• Francogallice: intro
• Hispanice: intro
• Lusitane: intro

Dictiones similes

• Germanice: Intro

Formae affines

Fontes