legatio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /leːˈgaːtioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lē·gā·ti·ō — morphologica: legat-io

Notatio

← Latine: lēgō (lēgāre)

Nomen substantivum

lēgātĭ|ō, -ōnis fem. ^{[1][2][3][4][5]}

1. Actus legandi, legatorum missio. ^[1]
2. Munus et officium legati. ^[1]
3. (Translate) ipsi legati. ^[1]
4. Officium eius legati, qui in bello imperatoris vicem tenebat. ^[1]

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	lēgātiō	lēgātiōnēs	I
gen.	lēgātiōnis	lēgātiōnum	II
dat.	lēgātiōnī	lēgātiōnibus	III
acc.	lēgātiōnem	lēgātiōnēs	IV
abl.	lēgātiōne	lēgātiōnibus	VI
voc.	lēgātiō	lēgātiōnēs	V

Dictiones collatae

• lēgāns
• lēgātor
• lēgātus (participium)

Synonyma

1. …
2. …
3. lēgātus (substantivum)

Dictiones derivatae

Composita

• ablēgātiō
• allēgātiō
• dēlēgātiō
• relēgātiō

Translationes

Actus legandi, legatorum missio

Anglice: legation (en) Esperantice: legacio (eo)

Germanice: Botschaft (de) f, Gesandtschaft (de) f

Munus et officium legati

Anglice: embassy (en)

Germanice: Gesandtschaft (de) f, Gesandtschaftsposten (de) m, Gesandtenstelle (de) f

Ipsi legati

Anglice: ambassador (en)

Germanice: Gesandte (de) pl, Gesandtschaftspersonal (de) n

Officium eius legati, qui in bello imperatoris vicem tenebat

Anglice: legate (en), legateship (en), deputy command (en)

Germanice: Stelle eines Legaten, Unterfeldherrn (de) n

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 51 — “LĒGĀTĬO, ōnis, f. 3. (lego)”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 346 — “lēgātĭo, ōnis, f. [1. lego]”
3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — lēgātio, ōnis, f. (lēgo, āre) (tom. 2, p. 604)
4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — legatio
5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — legatio