lege

Discretiva

lege dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: lege
• Danice: lege
• Iudaeohispanice: lege
• Norvegice: lege

Formae affines

Latine

lege

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lege	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	legō (legere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈlege/

(classice)

Syllabificatio phonetica: le·ge — morphologica: leg-e

lēge

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
lēge	casus ablativus singularis	substantivi lēx

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈleːge/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lē·ge — morphologica: leg-e

Dacoromane

lege

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lege	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	lega
lege	tertia pluralis	praesens	activa	coniunctivus	lega

Appellatio pronuntiatusque

API: /'leʤe/

Syllabificatio phonetica: le·ge — morphologica: leg-e

Germanice

lege

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
lege	prima singularis	praesens	activa	indicativus	legen
lege	prima singularis	praesens	activa	coniunctivus	legen
lege	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	legen
lege	tertia singularis	praesens	activa	coniunctivus	legen

Appellatio pronuntiatusque

lege

API: [ˈleːɡə]

(appellatio normata)

Syllabificatio phonetica: le·ge — morphologica: leg-e