libris

Discretiva

libris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

librīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
librīs	casus dativus pluralis	substantivi liber
librīs	casus ablativus pluralis	substantivi liber

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈlibriːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: li·brīs — morphologica: libr-is

lībrīs

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
lībrīs	casus dativus pluralis	substantivi lībra
lībrīs	casus ablativus pluralis	substantivi lībra

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈliːbriːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lī·brīs — morphologica: libr-is

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Pudicissima femina semel matronarum sententia iudicata est Sulpicia Paterculi filia, uxor Fulvi Flacci, electa ex centum praeceptis quae simulacrum Veneris ex Sibyllinis libris dedicaret, iterum religionis experimento Claudia inducta Romam deum matre. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes