ligatus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /liˈgaːtus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: li·gā·tus — morphologica: ligat-us

Notatio

← Latine: ligō (ligāre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
ligātus	—	perfectum	passiva	participium­	nominativo	ligō (ligāre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	ligātus	ligāta	ligātum	nom.	ligātī	ligātae	ligāta
gen.	ligātī	ligātae	ligātī	gen.	ligātōrum	ligātārum	ligātōrum
dat.	ligātō	ligātae	ligātō	dat.	ligātīs	ligātīs	ligātīs
acc.	ligātum	ligātam	ligātum	acc.	ligātōs	ligātās	ligāta
abl.	ligātō	ligātā	ligātō	abl.	ligātīs	ligātīs	ligātīs
voc.	ligāte	ligāta	ligātum	voc.	ligātī	ligātae	ligāta

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: tied (en), bound (en), connected (en) Germanice: gebunden (de), verbunden (de), geknüpft (de)

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Ungulae veterino tantum generi renascuntur. sues in Illyrico quibusdam locis solidas habent ungulas. cornigera fere bisulca; solida ungula et bicorne nullum, unicorne asinus tantum Indicus; unicorne et bisulcum oryx. talos asinus Indicus unus solidipedum habet, nam sues ex utroque genere existimantur, ideo foedi earum. hominem qui existimarunt habere, facile convicti. lynx tantum digitos habentium simile quiddam talo habet; leo etiamnum tortuosius. talus autem rectus est in articulo pedis, ventre eminens concavo, in vertebra  ligatus . —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes