locare

Discretiva

locare dictio est in variis linguis:

• Dacoromane: locare
• Italice: locare

Formae affines

Latine

locāre

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
locāre	secunda singularis	praesens	passiva	imperativus	locō (locāre)
locāre	—	praesens	activa	infinitivus	locō

Appellatio pronuntiatusque

API: /loˈkaːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: lo·cā·re — morphologica: loc-are

Dacoromane

locare

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
locare	—	praesens	activa	infinitivus	loca substantiv.

Appellatio pronuntiatusque

API: /loˈkare/

Syllabificatio phonetica: lo·ca·re — morphologica: loc-are

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Marcus Terentius Varro -47…-45

Titus Livius -58…+17

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Gladiatores audio pugnare mirifice. Si locare voluisses, duobus his muneribus liber esses. Sed haec posterius. Tu fac venias et de librariis, si me amas, agas diligenter. —Epistolae ad Atticum Ciceronis ^[1][2]

class.

• Incipiam de locis ab ipsius loci origine. Locus est, ubi locatum quid esse potest, ut nunc dicunt, collocatum. Veteres id dicere solitos apparet apud Plautum:

Filiam habeo grandem dote cassam atque inlocabilem

Neque eam queo locare cuiquam. —De lingua Latina Varronis ^[3][2]

class.

• Partem unam in agro Veiente Etruriae opposuit, alteram ante urbem castra locare iussit; tribuni militum his A. Manlius, illis, qui adversus Etruscos mittebantur, L. Aemilius praepositus; tertiam partem ipse ad Volscos duxit nec procul a Lanuvio — ad Mecium is locus dicitur — castra oppugnare est adortus. —Ab urbe condita Titi Livii ^[4][2]

saec. I.

• Illa quoque quae ex rebus mutuam confirmationem praestantibus ducuntur (quae proprii generis videri quidam uolunt et uocant ἐκ τῶν πρὸς ἄλληλα, Cicero ex rebus sub eandem rationem venientibus) fortiter consequentibus iunxerim: «si portorium Rhodiis locare honestum est, et Hermocreonti conducere», et: «quod discere honestum, et docere». —Institutio oratoria Quintiliani ^[5][2]

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Ubi si rursus pedis incrementum statuere volueris, in triginta duas breves proficiscimur: huc quoque ratio tua pedem te compellit adducere, et rursus lex illa duplum numerum brevium pro longis locare: atque ita nullus constituetur modus —De musica Augustini ^[6][2]

Fontes