mansor

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmaːnsor/(classice)
Syllabificatio phonetica: mān·sor morphologica: mans-or

Notatio

Latine: maneō (manēre)

Nomen substantivum

māns|or, -ōris masc. [1][2][3][4]

  1. Incola, habitator, hospes, qui alicubi manet.[1]

Declinatio

More information m., sing. ...

Dictiones collatae

Translationes

Remove ads

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 175 “MANSOR, ōris, m. 3. (maneo)”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 435 “mansor, ōris, m. [maneo]”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — mānsor, ōris, m. (maneo) (tom. 2, p. 0802)
  4. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)mansor
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads