maneo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmaneoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ma·ne·ō morphologica: man-eo

Notatio

A radice Protindeuropaea *men- “manere.”

Verbum temporale

măn|ĕō, -ēre, mānsī, mānsum [1][2][3][4][5]

  1. (Intrans.) In loco continuare; morari.
  2. (Refertur ad res et abstracta) durare.[1]
  3. (Trans.) Exspectare, opperiri.

Coniugatio

Verbum finitum

­

More information Thema, Vox activa ...
More information Thema, Vox activa ...

Verbum infinitum

More information Modus, infinitivus ...

Dictiones derivatae

  • manentia
  • mānsiō
  • mānsitō, mānsitāre
  • mānsor
  • mānsōrius
  • mantō, mantāre

Composita

  • āmaneō, āmanēre
  • commaneō, commanēre
  • ēmaneō, ēmanēre
  • immaneō, immanēre
  • intermaneō, intermanēre
  • permaneō, permanēre
  • remaneō, remanēre
  • submaneō, submanēre

Translationes

More information In loco continuare, morari ...
More information In loco continuare, morari ...
More information Durare ...
More information Durare ...
More information Exspectare ...
More information Exspectare ...
Remove ads

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 170 “MĂNĔO, mănes, mansi, mansum, mănere, 2.”
  2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 432 “mănĕo, nsi, nsum, 2.”
  3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — maneo, mānsī, mānsum, ēre (tom. 2, p. 0794)
  4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum)manere
  5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum)maneo
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads