mas

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /maːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mās

Nomen substantivum

mās, maris masc.

1. Homo masculus
2. Bestia mascula, animal masculum.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	mās	marēs	I
gen.	maris	marium marum	II
dat.	marī	maribus	III
acc.	marem	marēs	IV
abl.	mare	maribus	VI
voc.	mās	marēs	V

Dictiones collatae

Synonyma

• masculus
• vir

Antonyma · contraria

• fēmina
• mulier

Translationes

Homo masculus

Anglice: male (en) Esperantice: viro (eo)

Germanice: Mann (de) m

Bestia mascula

Anglice: male (en)

Germanice: Männchen (de) n

Nomen adiectivum

mās, mās, mare

1. Qui ad virile secus pertinet.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	mās	mās	mare	nom.	marēs	marēs	maria
gen.	maris	maris	maris	gen.	marium	marium	marium
dat.	marī	marī	marī	dat.	maribus	maribus	maribus
acc.	marem	marem	mare	acc.	marēs	marēs	maria
abl.	marī	marī	marī	abl.	maribus	maribus	maribus
voc.	mās	mās	mare	voc.	marēs	marēs	maria

Usus

Sic mare et femineum secus juguntur, ac diversus utriusque sexus ex dissimilibus simile animal facit. (Apul. de Mundo)^[1]

Dictiones collatae

Synonyma

• masculīnus
• masculus
• virīlis

Antonyma · contraria

• fēmineus
• fēmininus
• muliebris

Translationes

Qui ad virile secus pertinet

Anglice: male (en), masculine (en) Esperantice: vira (eo)

Germanice: männlich (de), maskulin (de)

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 188 — “MAS, măris, m.”