mathematicarum

Discretiva

mathematicarum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mathēmaticārum	casus genitivus pluralis · genus femininum	adiectivi mathēmaticus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ma.tʰeːma.tiˈkaːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ma·thē·ma·ti·cā·rum — morphologica: mathematic-arum

Loci

Iordanus Brunus Nolanus 1548-1600

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas nova

saec. XVI.

• Mathematicarum vero considerationum quaedam sunt purae, ut arithmetici et geometrae, quaedam vero sunt affiniores physicae considerationi et quodammodo mediant inter physicam et mathematicam, ut sunt perspectiva et musica, quarum illa subalternatur geometriae aec arithmeticae; illa accipit lineam visualem, ista numeros harmonicos. —Libri physicorum Aristotelis explanati Iordani Bruni ^[1][2]

Fontes