mathematicus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ma.tʰeːˈma.ti.kus/(classice)
Syllabificatio phonetica: ma·thē·ma·ti·cus morphologica: mathematic-us

Notatio

Graeca Antiqua: μαθηματικός (mathēmatikós)

Nomen adiectivum

mathēmatic|us, -a, -um

  1. Ad mathesin pertinens.

Declinatio

Nomen substantivum

mathēmatic|us, -ī masc.

  1. Qui eas mathematicas disciplinas profitetur, quae sunt geometria, arithmetica, et quae inde proficiscuntur, astronomia, musica, geographia, optica, etc.

Declinatio

More information m., sing. ...

Dictiones collatae

Translationes

More information Ad mathesin pertinens ...
More information Ad mathesin pertinens ...
More information Qui eas mathematicas disciplinas profitetur ...
More information Qui eas mathematicas disciplinas profitetur ...
Remove ads

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43
Vitruvius
ca. -80…-15
Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
C. Suetonius Tranquillus
ca. 70-150
Ulco Cats Bussemaker
1810–1865
antiq. class.class. I IIII III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • Hoc si placet, iam efficies, ut mundus optime librum legere videatur; Zenonis enim vestigiis hoc modo rationem poteris concludere: ‘Quod litteratum est, id est melius quam quod non est litteratum; nihil autem mundo melius; litteratus igitur est mundus.’ — isto modo etiam disertus et quidem mathematicus, musicus, omni denique doctrina eruditus, postremo philosophus erit mundus. —De natura deorum Ciceronis [1][2]

class.  (ca. 30–22 a.C.n.)

  • Uti autem Aristarchus Samius mathematicus vigore magno rationes varietatis disciplinis de eadem re reliquit, exponam. Non enim latet lunam non suum propriumque habere lumen, sed esse uti speculum et ab solis impetu recipere splendorem. Namque luna de septem astris circulum proximum terrae in cursibus minimum pervagatur. Ita quot mensibus sub rotam solis radiosque uno die, antequam praeterit, latens obscuratur. Cum est cum sole, nova vocatur. —De architectura Vitruvii [3][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

  • praecipuus tamen est horum, qui saepius exul,
cuius amicitia conducendaque tabella
magnus civis obit et formidatus Othoni.
inde fides artis, sonuit si dextera ferro
laevaque, si longe castrorum in carcere mansit.
nemo mathematicus genium indemnatus habebit,
sed qui paene perit, cui vix in Cyclada mitti
contigit et parva tandem caruisse Seripho. —Saturae D. Iuni Iuvenalis [4][2]

saec. II.

  • Praegnans eo Livia cum an marem editura esset, variis captaret ominibus, ovum incubanti gallinae subductum nunc sua nunc ministrarum manu per vices usque fovit, quoad pullus insigniter cristatus exclusus est. ac de infante Scribonius mathematicus praeclara spopondit, etiam regnaturum quandoque, sed sine regio insigni, ignota scilicet tunc adhuc Caesarum potestate. —De vita Caesarum C. Suetoni Tranquilli [5][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

  • De his igitur tractat etiam mathematicus, non tamen qua horum unumquodque est terminus corporis naturalis: neque horum accidentia contemplatur, qua eiusmodi rebus accidunt: ideoque separat sunt enim res in mutatione per intellectum separabiles; nihilque interest, nec falsum committitur ab iis qui separant. —Aristotelis Physica Bussemakeri [6]
Remove ads

Fontes

  1. Ulco Cats Bussemaker, Aristotelis Physica. Aristotelis Naturalis Auscultatio Libri VIII, Firmin Didot, Paris 1854. (Universitas Turicensis): Liber II, capitulum II, [3] mathematicus

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads