moro

Solum moro Linguae multae ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Moro.

Discretiva

moro dictio est in variis linguis:

• Catalane: moro
• Esperantice: moro
• Finnice: moro
• Hispanice: moro
• Italice: moro
• Norvegice: moro

Dictiones similes

• Anglice: Moro
• Hispanice: moró

Formae affines

Latine

mōrō

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mōrō	casus dativus singularis	substantivi mōrum
mōrō	casus ablativus singularis	substantivi mōrum
mōrō	casus dativus singularis	substantivi mōrus
mōrō	casus ablativus singularis	substantivi mōrus
mōrō	casus dativus singularis · genus masculinum	adiectivi mōrus
mōrō	casus ablativus singularis · genus masculinum	adiectivi mōrus
mōrō	casus dativus singularis · genus neutrum	adiectivi mōrus
mōrō	casus ablativus singularis · genus neutrum	adiectivi mōrus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmoːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mō·rō — morphologica: mor-o

Lusitane

moro

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
moro	prima singularis	praesens	activa	indicativus	morar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈmoru]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: mo·ro — morphologica: mor-o