munies

Discretiva

munies dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mūniēs	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	mūniō (mūnīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmuːni.eːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mū·nī·ēs — morphologica: mun-ies

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• Satis est tibi in te, satis in legibus, satis in mediocribus amicitiis praesidii. iam contemni non poteris. odium autem et invidiam facile vitabis. ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. et tamen tantis vectigalibus ad liberalitatem utens etiam sine hac Pyladea amicitia multorum te benivolentia praeclare tuebere et munies. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis ^[1][2]

Fontes