mutans

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈmuːtaːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: mū·tāns — morphologica: mut-ans

Notatio

← Latine: mūtō (mūtāre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
mūtāns	—	praesens	activa	participium	mūtō (mūtāre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	mūtāns	mūtāns	mūtāns	nom.	mūtantēs	mūtantēs	mūtantia
gen.	mūtantis	mūtantis	mūtantis	gen.	mūtantium	mūtantium	mūtantium
dat.	mūtantī	mūtantī	mūtantī	dat.	mūtantibus	mūtantibus	mūtantibus
acc.	mūtantem	mūtantem	mūtāns	acc.	mūtantēs mūtantīs	mūtantēs mūtantīs	mūtantia
abl.	mūtante mūtantī	mūtante mūtantī	mūtante mūtantī	abl.	mūtantibus	mūtantibus	mūtantibus
voc.	mūtāns	mūtāns	mūtāns	voc.	mūtantēs	mūtantēs	mūtantia

Translationes

Participium

Anglice: moving (en), altering (en), changing (en); mutating (en)

Germanice: in versetzend (de) verändernd (de); verwandelnd (de), mutierend (de)

Discretiva

mutans dictio est in variis linguis:

Formae affines

Suecice

mutans

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
mutans	casus genitivus singularis articulatus	substantivi muta