natrix

Solum natrix Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Natrix.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈna.triks/

(classice)

Syllabificatio phonetica: na·trix — morphologica: natrix

Notatio

← Latine: nō (nāre)

Nomen substantivum

natr|ix, -icis fem. ^{[1][2][3][4][5]}

1. Genus anguis in aqua viventis.
2. (Figurativē) homo pestifer.
3. (Translatē) virga seu scutica quae serpentis instar curvatur et mordet.
4. (Poeticē) mentula pediconis.
5. Herba cuius radix evulsa virus hirci redolet.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	natrix	natricēs	I
gen.	natricis	natricum	II
dat.	natricī	natricibus	III
acc.	natricem	natricēs	IV
abl.	natrice	natricibus	VI
voc.	natrix	natricēs	V

Translationes

Genus anguis in aqua viventis	dilatare ▼

Genus anguis in aqua viventis	collabi ▲

Anglice: water snake (en) Francogallice: hydre (fr) f, serpent d'eau (fr) m Germanice: Wasserschlange (de) f Italice: natrice (it) f, serpente acquatico (it) m

Homo pestifer	dilatare ▼

Homo pestifer	collabi ▲

Anglice: snake (en), pernicious person (en) Francogallice: homme dangereux (fr) m Germanice: Schlange (de) f, Verderben bringender Mensch (de) m Italice: vipera (it) f, serpente (it) m, persona maligna (it) f

Discretiva

natrix dictio est in variis linguis:

• Francogallice: natrix

Dictiones similes

• multilingue: Natrix

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• Natrix vocatur herba, cuius radix evulsa virus hirci redolet. hac in Piceno feminis abigunt quos mira persuasione Fatuos vocant; ego species lymphantium hoc modo animorum esse crediderim, quae tali medicamento iuventur. —Naturalis historia Plinii ^[6][7]

Fontes