nota

Latine

nota

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnota/

(classice)

Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Notatio

← Latine: notō (notāre)

Nomen substantivum

not|a, -ae fem. ^{[1][2][3][4][5]}

1. Signum, quod alicui rei apponitur ^[1]

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	nota	notae	I
gen.	notae	notārum	II
dat.	notae	notīs	III
acc.	notam	notās	IV
abl.	notā	notīs	VI
voc.	nota	notae	V

Dictiones derivatae

• notāmen
• notārius
• notula

Translationes

Signum, quod alicui rei apponitur	dilatare ▼

Signum, quod alicui rei apponitur	collabi ▲

Anglice: mark (en), sign (en) Germanice: Kennzeichen (de) n, Merkmal (de) n, Zeichen (de) n

Discretiva

nota dictio est in variis linguis:

• Bohemice: nota
• Catalane: nota
• Dacoromane: nota
• Islandice: nota
• Italice: nota
• Lusitane: nota
• Hispanice: nota
• Suecice: nota

Dictiones similes

• Dacoromane: notă

Formae affines

Latine

notā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
notā	casus ablativus singularis	substantivi nota

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnotaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: no·tā — morphologica: not-a

nōta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
nōta	casus nominativus singularis · genus femininum	adiectivi nōtus
nōta	casus vocativus singularis · genus femininum	adiectivi nōtus
nōta	casus nominativus pluralis · genus neutrum	adiectivi nōtus
nōta	casus accusativus pluralis · genus neutrum	adiectivi nōtus
nōta	casus vocativus pluralis · genus neutrum	adiectivi nōtus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnoːta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nō·ta — morphologica: not-a

nōtā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
nōtā	casus ablativus singularis · genus femininum	adiectivi nōtus

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnoːtaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: nō·tā — morphologica: not-a

Dacoromane

nota

Proprietates grammaticales¹

Forma	Modus flexurae	originis
nota	casus nominativus/accusativus singularis articulatus	substantivi notă

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnota/

Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Proprietates grammaticales²

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nota	tertia singularis	imperfectum	activa	indicativus	nota

Appellatio pronuntiatusque

API: /noˈta/

Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Francogallice

nota

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nota	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	noter

Appellatio pronuntiatusque

API: [nɔˈta]

Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Italice

nota

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nota	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	notare
nota	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	notare

Forma	Modus flexurae	originis
nota	forma singularis · genus femininum	adiectivi noto

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈnota/

Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Lusitane

nota

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
nota	tertia singularis	praesens	activa	indicativus	notar
nota	secunda singularis	praesens	affirmativa	imperativus	notar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈnɔtɜ]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: no·ta — morphologica: not-a

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. III, p. 390 — “NŎTA, ae, f. 1. a nosco”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. II, p. 511 — “nŏta, ae, f. [nosco]”
3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — nota, ae, f. (noto) (tom. 2, p. 1190)
4. Langenscheidt, Online-Wörterbuch (Lexicon Latinum et Germanicum) — nota
5. Olivetti, Dizionario Latino (Lexicon Latinum et Italicum) — nota