num

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /num/

(classice)

Syllabificatio phonetica: num — morphologica: num

Adverbium

nŭm ^{[1][2][3][4][5]}

1. Adverbium vel particula, quae in interrogatione recta et obliqua usurpatur.

Dictiones collatae

• etiam num

Dictiones derivatae

• numne
• numquid
• numquam
• nunc

Translationes

In interrogatione recta usurpatur	dilatare ▼

In interrogatione recta usurpatur	collabi ▲

Anglice: really (en) Germanice: etwa (de), wirklich (de)

In interrogatione obliqua usurpatur	dilatare ▼

In interrogatione obliqua usurpatur	collabi ▲

Anglice: whether (en) Germanice: ob (de)

Loci

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 158 p.C.n.)

• Dixi cur non arbitrer quicquam negotii esse magis et piscibus. Nunc, si videtur, credamus Aemiliano solere pisces etiam ad magicas potestates adiutare. Num ergo propterea quicumque quaerit et ipse magus est? Eo quidem pacto et qui myoparonem quaesierit pirata erit, et qui vectem perfossor, et qui gladium sicarius. —Apologia sive Pro se de magia liber Apulei ^[6][7]

Fontes