obscure

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

obscūrē

Appellatio pronuntiatusque

API: /obˈskuːreː/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·rē morphologica: obscur-e

Notatio

← Latine: obscūrus

Adverbium

obscūrē (Comp. obscūrius, Sup. obscūrissimē)

  1. Sine lumine; clam, tectē

Translationes

More information Sine lumine, clam ...
More information Sine lumine, clam ...
Remove ads

Discretiva

obscure dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Formae affines

Latine

obscūre

Proprietates grammaticales
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /obˈskuːre/(classice)
Syllabificatio phonetica: ob·scū·re morphologica: obscur-e

Dacoromane

obscure

Proprietates grammaticales
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /ob'sku.re/
Syllabificatio phonetica: ob·scu·re morphologica: obscur-e

Francogallice

obscure

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: [ɔpˈskyʁ]
Syllabificatio phonetica: ob·scure morphologica: obscur-e

Latinitas Romana

class. (63 a.C.n.)

  • Latius opinione disseminatum est hoc malum; manavit non solum per Italiam verum etiam transcendit Alpis et obscure serpens multas iam provincias occupavit. id opprimi sustentando et prolatando nullo pacto potest; quacumque ratione placet celeriter vobis vindicandum est. —In L. Catilinam oratio quarta habita in senatu Ciceronis [1]

Fontes

  1. Marcus Tullius Cicero - In L. Catilinam oratio quarta. (Bibliotheca Augustana): III.. [6] obscure

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads