opponendum

Discretiva

opponendum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
oppōnendum	—	—	activa	gerundium­	accusativo	oppōnō (oppōnere)

Forma	Modus flexurae	originis
oppōnendum	casus accusativus singularis · genus masculinum	gerundivi oppōnendus
oppōnendum	casus nominativus singularis · genus neutrum	gerundivi oppōnendus
oppōnendum	casus accusativus singularis · genus neutrum	gerundivi oppōnendus
oppōnendum	casus vocativus singularis · genus neutrum	gerundivi oppōnendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /oppoːˈnendum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·pō·nen·dum — morphologica: op-pon-end-um

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Si quod ab aliqua parte eminet, opponendum ei triplex linteolum est in vino et oleo tinctum. —De Medicina Celsi ^[1][2]

saec. I.

• Hoc, inquit, commune nobis est: nam quemadmodum opponendum est speculo id, cuius in se imaginem transferat, sic, ut nubes infici possint, ita sol ad hoc apte ponendus est; non enim idem facit, undecumque effulsit, et ad hoc opus est radiorum idoneus ictus. —Naturales quaestiones Senecae ^[3][2]

Fontes