oppono

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /opˈpoːnoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·pō·nō — morphologica: op-pon-o

Notatio

← Latine: ob + pōnō

Verbum transitivum

oppōn|ō, -ere, opposuī, oppositum

1. √ Contra ponere, ex adverso statuere.
2. Verbis obicere.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
oppōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	oppōnō	oppōnam		oppōnēbam	oppōnerem	oppōnam
II. sing.	oppōnis	oppōnās	oppōne!	oppōnēbās	oppōnerēs	oppōnēs	oppōnitō!
III. sing.	oppōnit	oppōnat		oppōnēbat	oppōneret	oppōnet	oppōnitō!
I. plur.	oppōnimus	oppōnāmus		oppōnēbāmus	oppōnerēmus	oppōnēmus
II. plur.	oppōnitis	oppōnātis	oppōnite!	oppōnēbātis	oppōnerētis	oppōnētis	oppōnitōte!
III. plur.	oppōnunt	oppōnant		oppōnēbant	oppōnerent	oppōnent	oppōnuntō!
Thema	Vox passiva
oppōn-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	oppōnor	oppōnar		oppōnēbar	oppōnerer	oppōnar
II. sing.	oppōneris	oppōnāris	oppōnere!	oppōnēbāris	oppōnerēris	oppōnēris	oppōnitor!
III. sing.	oppōnitur	oppōnātur		oppōnēbātur	oppōnerētur	oppōnētur	oppōnitor!
I. plur.	oppōnimur	oppōnāmur		oppōnēbāmur	oppōnerēmur	oppōnēmur
II. plur.	oppōniminī	oppōnāminī	oppōniminī!	oppōnēbāminī	oppōnerēminī	oppōnēminī	—
III. plur.	oppōnuntur	oppōnantur		oppōnēbantur	oppōnerentur	oppōnentur	oppōnuntor!

Thema	Vox activa
opposu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	opposuī	opposuerim	opposueram	opposuissem	opposuerō
II. sing.	opposuistī	opposueris	opposuerās	opposuissēs	opposueris
III. sing.	opposuit	opposuerit	opposuerat	opposuisset	opposuerit
I. plur.	opposuimus	opposuerimus	opposuerāmus	opposuissēmus	opposuerimus
II. plur.	opposuistis	opposueritis	opposuerātis	opposuissētis	opposueritis
III. plur.	opposuērunt	opposuerint	opposuerant	opposuissent	opposuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	oppōnere	opposuisse	oppositūrum, -am, -um esse	oppōnēns		oppositūrus, -a, -um­
Vox passiva	oppōnī	oppositum, -am, -um esse	oppositum īrī		oppositus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
oppōnendī		oppōnendus, -a, -um			oppositum	oppositū

Dictiones collatae

• pōnō, pōnere

Composita

• antepōnō, antepōnere
• appōnō, appōnere (adpōnō)
• compōnō, compōnere
• dēpōnō, dēpōnere
• dispōnō, dispōnere
• expōnō, expōnere
• impōnō, impōnere
• interpōnō, interpōnere
• postpōnō, postpōnere
• praepōnō, praepōnere
• propōnō, propōnere
• recompōnō, recompōnere
• repōnō, repōnere
• sēpōnō, sēpōnere
• superpōnō, superpōnere
• suppōnō, suppōnere
• trānspōnō, trānspōnere

Dictiones derivatae

• oppositiō
• opposita, oppositōrum
• oppositus, oppositūs

Translationes

Contra ponere	dilatare ▼

Contra ponere	collabi ▲

Anglice: set against (en) Germanice: entgegensetzen (de), entgegenstellen (de); (passiva) entgegenstehen (de), gegenüberliegen (de)

Verbis obicere	dilatare ▼

Verbis obicere	collabi ▲

Anglice: oppose (en) Esperantice: oponi (eo) Germanice: einwenden (de), entgegnen (de), opponieren (de)