opponetur

Discretiva

opponetur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
oppōnētur	tertia singularis	futurum	passiva	indicativus	oppōnō (oppōnere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /oppoːˈneːtur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·pō·nē·tur — morphologica: op-pon-etur

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Hic est Alexandri crimen aeternum, quod nulla virtus, nulla bellorum felicitas redimet; nam quotiens quis dixerit: «Occidit Persarum multa milia», opponetur ei «et Callisthenen»; quotiens dictum erit: «Occidit Darium, penes quem tum maximum regnum erat», opponetur ei «et Callisthenen»; quotiens dictum erit: «Omnia oceano tenus vicit, ipsum quoque temptavit novis classibus et imperium ex angulo Thraciae usque ad Orientis terminos protulit», dicetur: «Sed Callisthenen occidit»: omnia licet antiqua ducum regumque exempla transierit, ex his quae fecit nihil tam magnum erit quam scelus. —Naturales quaestiones Senecae ^[1][2]

Fontes