oppositurus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /opposiˈtuːrus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·po·si·tū·rus — morphologica: op-posit-ur-us

Notatio

← Latine: oppōnō (oppōnere)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
oppositūrus	—	futurum	activa	participium­	nominativo	oppōnō (oppōnere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	oppositūrus	oppositūra	oppositūrum	nom.	oppositūrī	oppositūrae	oppositūra
gen.	oppositūrī	oppositūrae	oppositūrī	gen.	oppositūrōrum	oppositūrārum	oppositūrōrum
dat.	oppositūrō	oppositūrae	oppositūrō	dat.	oppositūrīs	oppositūrīs	oppositūrīs
acc.	oppositūrum	oppositūram	oppositūrum	acc.	oppositūrōs	oppositūrās	oppositūra
abl.	oppositūrō	oppositūrā	oppositūrō	abl.	oppositūrīs	oppositūrīs	oppositūrīs
voc.	oppositūre	oppositūra	oppositūrum	voc.	oppositūrī	oppositūrae	oppositūra

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Hic tu oppositurus es exemplum iusti illius in diluvio, qui cum domo sua solus liberari dignus inventus est. —Epistolae Augustini ^[1][2]

Fontes