opposui

Discretiva

opposui dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
opposuī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	oppōnō (oppōnere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /opˈposuiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: op·po·su·ī — morphologica: op-posu-i

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Posui vestimentum meum saccum: id est, opposui illis, in quam saevirent, carnem meam; occultavi divinitatem meam. —Enarrationes in Psalmos Augustini ^[1][2]

Fontes