orans

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈoːraːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ō·rāns — morphologica: or-ans

Notatio

← Latine: ōrō (ōrāre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ōrāns	—	praesens	activa	participium	ōrō (ōrāre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	ōrāns	ōrāns	ōrāns	nom.	ōrantēs	ōrantēs	ōrantia
gen.	ōrantis	ōrantis	ōrantis	gen.	ōrantium	ōrantium	ōrantium
dat.	ōrantī	ōrantī	ōrantī	dat.	ōrantibus	ōrantibus	ōrantibus
acc.	ōrantem	ōrantem	ōrāns	acc.	ōrantēs ōrantīs	ōrantēs ōrantīs	ōrantia
abl.	ōrante ōrantī	ōrante ōrantī	ōrante ōrantī	abl.	ōrantibus	ōrantibus	ōrantibus
voc.	ōrāns	ōrāns	ōrāns	voc.	ōrantēs	ōrantēs	ōrantia

Translationes

Participium

Anglice: speaking (en); praying (en)

Germanice: in sprechend (de); betend (de)