orato

Discretiva

orato dictio est in variis linguis:

• Italice: orato

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales¹

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
ōrātō	secunda singularis	futurum	activa	imperativus	ōrō (ōrāre)
ōrātō	tertia singularis	futurum	activa	imperativus	ōrō (ōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /oːˈraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ō·rā·tō — morphologica: or-ato

Proprietates grammaticales²

Forma	Modus flexurae	originis
ōrātō	casus dativus singularis · genus masculinum	participii ōrātus
ōrātō	casus ablativus singularis · genus masculinum	participii ōrātus
ōrātō	casus dativus singularis · genus neutrum	participii ōrātus
ōrātō	casus ablativus singularis · genus neutrum	participii ōrātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /oːˈraːtoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ō·rā·tō — morphologica: orat-o