place

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

place dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Formae affines

Latine

placē

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /ˈplakeː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pla·cē — morphologica: plac-e

Dacoromane

place

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /ˈplat͡ʃe/
Syllabificatio phonetica: pla·ce — morphologica: plac-e

Francogallice

place

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
placeAPI: [plas]
Syllabificatio phonetica: place — morphologica: plac-e

Hispanice

place

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /ˈplaθe/(Castellane, castellano)
Syllabificatio phonetica: pla·ce — morphologica: plac-e
Remove ads

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18 M. Fabius Quintilianus ca. 35-100
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.

  • si vox est, canta: si mollia brachia, salta:
et quacumque potes dote placere, place.
ebrietas ut vera nocet, sic ficta iuvabit:
fac titubet blaeso subdola lingua sono,
ut, quicquid facias dicasve protervius aequo,
credatur nimium causa fuisse merum. —Ars amatoria Ovidii Nasonis [1][2]

saec. I.

  • Fit et ille gestus, qui, inclinato in humerum dextrum capite, brachio ab aure protenso, manum infesto pollice extendit; qui quidem maxime place iis, qui se dicere sublata manu iactant. —Institutio oratoria Quintiliani [3][2]

Fontes

  1. [1]
  2. [2]
  3. [3]

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads