placendi

Discretiva

placendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
placendī	—	—	activa	gerundium­	genitivo	placeō (placēre)

Forma	Modus flexurae	originis
placendī	casus genitivus singularis · genus masculinum	gerundivi placendus
placendī	casus genitivus singularis · genus neutrum	gerundivi placendus
placendī	casus nominativus pluralis · genus masculinum	gerundivi placendus
placendī	casus vocativus pluralis · genus masculinum	gerundivi placendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /plaˈken.diː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·cen·dī — morphologica: plac-end-i

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

M. Fabius Quintilianus ca. 35-100

Q. Septimius Florens Tertullianus ca. 150-230

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (post 1 a.C.n.)

• se quoque det populo mulier speciosa videndam:

quem trahat, e multis forsitan unus erit.

omnibus illa locis maneat studiosa placendi,

et curam tota mente decoris agat.

casus ubique valet; semper tibi pendeat hamus:

quo minime credas gurgite, piscis erit. —Ars amatoria Ovidii Nasonis ^[1][2]

saec. I.  (ca. 90-96 p.C.n.)

• Namque et difficiliorem cogitationem exprimit et expellit dicendi necessitas, et secundos impetus auget placendi cupido: adeo pretium omnia spectant, ut eloquentia quoque, quamquam plurimum habeat in se voluptatis, maxime tamen praesenti fructu laudis opinionisque ducatur. —Institutio oratoria Quintiliani ^[3][2]

Latinitas postclassica

saec. III.

• Ipsa concupiscentia non latendi non est pudica: patitur aliquid, quod virginis non sit, studium placendi, utique et viris. Quantum velis bona mente conetur, necesse est publicatione sui periclitetur, dum percutitur oculis incertis et multis, dum digitis demonstrantium titillatur, dum nimium amatur, dum inter amplexus et oscula assidua concalescit. Sic frons duratur, sic pudor feritur, sic solvitur, sic discitur aliter iam placere desiderare. —De virginibus velandis Tertulliani ^[4]

Fontes

4. Quintus Septimius Florens Tertullianus - De virginibus velandis. (The Latin Library): Capitulum XIV, [10] — placendi