placentibus

Discretiva

placentibus dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
placentibus	casus dativus pluralis	participii placēns
placentibus	casus ablativus pluralis	participii placēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /plaˈken.ti.bus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·cen·ti·bus — morphologica: plac-ent-ibus

Loci

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas humanistica

saec. XIV.  (1354-1367 p.C.n.)

• Dolor: Patrem patior durum.

Ratio: Qualem putas ille te passus est puerum, qualemve deinceps adolescentem? Difficile id quidem persuadere his sibi valde placentibus, sed crede michi: nichil durius quam etatis illius inconditos mores pati. —De remediis utriusque fortune Petrarcae ^[1][2]

Fontes