placentum

Discretiva

placentum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
placentum	casus genitivus pluralis	participii placēns

Appellatio pronuntiatusque

API: /plaˈken.tum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pla·cen·tum — morphologica: plac-ent-um

Formae aliae

• placentium

Loci

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Alga nascitur in aquis, segetis similis. Ita denique nomen sumpsit ab algore aquae; vel quod alliget pedes, quia crassa est, foliis aquam ex parte superantibus. Ulva et typhus herbae [quae] circa fontes et paludes stagnisque nascuntur. Ex quibus ulva, id est alga mollis et quodammodo fungus, dicta ab uligine. Typhus vero, quae se ab aqua inflat. Unde etiam ambitiosorum et sibi placentum hominum tumor typhus dicitur. Carex herba acuta et durissima, sparto similis. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[1][2]

Fontes