planta

Latine I

Notatio

Secundum Watkins, 2000, p. 68, et Pokorny, 1959, pp. 833–834, a lingua prisca Indeuropaea *plant-, forma nasalizata a *plat- seu *pletH₂-, forma extensa a *pelH₂- “planus” derivat.

Etiam potuit derivari a lingua prisca Indeuropaea *plH₂-(e/o)nt-, a *pelH₂- “planus” directo (Sihler, 1995, §112a).

Nomen substantivum

plant|a, -ae f

1. (class. ) Pedis imum.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	planta	plantae	I
gen.	plantae	plantārum	II
dat.	plantae	plantīs	III
acc.	plantam	plantās	IV
abl.	plantā	plantīs	VI
voc.	planta	plantae	V

Dictiones collatae

Hyperonyma

• pes

Translationes

Anglice

sole ☞en — the sole is the bottom of the foot, “planta est pedis imum”

Esperantice

plando ☞^eo

Hispanice

planta f ☞^es

Graeca Antiqua

πέλμα (pelma, n.)

Latine II

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

A planto, nisi idem quod planta pars pedis sit.

Nomen substantivum

plant|a, -ae f

1. √ Stirps, propago.
2. (p.class.) Res vegetabilis; sata aut arbusta.

Vicipaedia articulum habet de plantis.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	planta	plantae	I
gen.	plantae	plantārum	II
dat.	plantae	plantīs	III
acc.	plantam	plantās	IV
abl.	plantā	plantīs	VI
voc.	planta	plantae	V

Vide etiam

• Plantarum regnum, categoria

Formae affines

planta etiam dictio est in aliis linguis:

• Hispanice: planta