ploravi

Discretiva

ploravi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
plōrāvī	prima singularis	perfectum	activa	indicativus	plōrō (plōrāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ploːˈraːwiː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: plō·rā·vī — morphologica: plorav-i

Loci

Hildegardis Bingensis 1098-1179

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. XII.

• Ego ante duos annos te in hac visione vidi, sicut hominem in sole aspicere, et non timere, sed valde audacem; et ploravi quod ego tantum erubesco, et inaudax sum. —Epistolae Hildegardis ^[1][2]

Fontes