ploro

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈploːroː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: plō·rō — morphologica: plōr-o

Verbum temporale

plōr|ō, -āre, -āvī, -ātum ^{[1][2][3][4][5]}

1. (Intransitivē) multis lacrimis et clamore flere.
2. (Transitivē) deflere, lamentari aliquid.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
plōr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	plōrō	plōrem		plōrābam	plōrārem	plōrābō
II. sing.	plōrās	plōrēs	plōrā!	plōrābās	plōrārēs	plōrābis	plōrātō!
III. sing.	plōrat	plōret		plōrābat	plōrāret	plōrābit	plōrātō!
I. plur.	plōrāmus	plōrēmus		plōrābāmus	plōrārēmus	plōrābimus
II. plur.	plōrātis	plōrētis	plōrāte!	plōrābātis	plōrārētis	plōrābitis	plōrātōte!
III. plur.	plōrant	plōrent		plōrābant	plōrārent	plōrābunt	plōrantō!
Thema	Vox passiva
plōr-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	plōror	plōrer		plōrābar	plōrārer	plōrābor
II. sing.	plōrāris	plōrēris	plōrāre!	plōrābāris	plōrārēris	plōrāberis	plōrātor!
III. sing.	plōrātur	plōrētur		plōrābātur	plōrārētur	plōrābitur	plōrātor!
I. plur.	plōrāmur	plōrēmur		plōrābāmur	plōrārēmur	plōrābimur
II. plur.	plōrāminī	plōrēminī	plōrāminī!	plōrābāminī	plōrārēminī	plōrābiminī	—
III. plur.	plōrantur	plōrentur		plōrābantur	plōrārentur	plōrābuntur	plōrantor!

Thema	Vox activa
plōrāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	plōrāvī	plōrāverim	plōrāveram	plōrāvissem	plōrāverō
II. sing.	plōrāvistī	plōrāveris	plōrāverās	plōrāvissēs	plōrāveris
III. sing.	plōrāvit	plōrāverit	plōrāverat	plōrāvisset	plōrāverit
I. plur.	plōrāvimus	plōrāverimus	plōrāverāmus	plōrāvissēmus	plōrāverimus
II. plur.	plōrāvistis	plōrāveritis	plōrāverātis	plōrāvissētis	plōrāveritis
III. plur.	plōrāvērunt	plōrāverint	plōrāverant	plōrāvissent	plōrāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	plōrāre	plōrāvisse	plōrātūrum, -am, -um esse	plōrāns		plōrātūrus, -a, -um­
Vox passiva	plōrārī	plōrātum, -am, -um esse	plōrātum īrī		plōrātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
plōrandī		plōrandus, -a, -um			plōrātum	plōrātū

Dictiones derivatae

• plōrābilis
• plōrābundus, plōrābundē
• plōrātiō
• plōrātor
• plōrātus, plōrātūs, plōrātillum

Composita

• applōrō, applōrāre; adplōrō, adplōrāre
• complōrō, complōrāre
• dēplōrō, dēplōrāre, dēplōrātiō
• explōrō, explōrāre, explōrātiō
• implōrō, implōrāre, implōrātiō
• opplōrō, opplōrāre

Translationes

Multis lacrimis et clamore flere	dilatare ▼

Multis lacrimis et clamore flere	collabi ▲

Anglice: cry out (en), weep (en), lament (en) Francogallice: crier (fr), pleurer (fr) Germanice: heulen (de), jammern (de), schreien (de), plärren (de) Hispanice: llorar (es) Italice: piangere (it)

Deflere, lamentari aliquid	dilatare ▼

Deflere, lamentari aliquid	collabi ▲

Anglice: deplore (en), lament (en) Francogallice: pleurer (fr), déplorer (fr) Germanice: beweinen (de), bejammern (de), beschreien (de) Italice: deplorare (it), lamentare (it)

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Itaque mihi libet exclamare ut in Synephebis:

“pro deum, popularium omnium, omnium adulescentium

clamo, postulo, obsecro, oro, ploro atque inploro fidem”

non levissuma de re, ut queritur ille in civitate fieri facinora capitalia:

“ab amico amante argentum accipere meretrix non vult”,

sed ut adsint, cognoscant, animadvertant, quid de religione, pietate, sanctitate, caerimoniis, fide, iure iurando, … —De natura deorum Ciceronis ^[6][7]

Fontes