pons

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /pons/, [põːs]

(classice)

Nomen substantivum

pōns, pontis masc.

1. aedificium quod trans flumen, fossam vel vallem munitur.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	pōns	pontēs	I
gen.	pontis	pontium pontum	II
dat.	pontī	pontibus	III
acc.	pontem	pontēs	IV
abl.	ponte	pontibus	VI
voc.	pōns	pontēs	V

Dictiones derivatae

• pontifex

Translationes

Aedificium trans flumen

Anglice: bridge (en) Batave: brug (en) Bohemice: most (cs) Catalane: pont (ca) m Dacoromane: pod (ro) n

Esperantice: ponto (eo) Francogallice: pont (fr) m Germanice: Brücke (de) f