aedificium

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ae̯diˈfikium/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ae·di·fi·ci·um — morphologica: aedi-fic-ium

Notatio

← Latine: aedificō (aedificāre)

Nomen substantivum

aedĭfĭc|ĭum, -ĭī neut.

1. √ Quod aedificatum est, ut domus vel ecclesia.

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	aedificium	aedificia	I
gen.	aedificiī aedificī	aedificiōrum	II
dat.	aedificiō	aedificiīs	III
acc.	aedificium	aedificia	IV
abl.	aedificiō	aedificiīs	VI
voc.	aedificium	aedificia	V

Progenies

• Anglice: edifice
• Dacoromane: edificiu
• Francogallice: édifice
• Hispanice: edificio
• Italice: edificio

Translationes

Quod aedificatum est	dilatare ▼

Quod aedificatum est	collabi ▲

Anglice: building (en) Batave: gebouw (nl) n Catalane: edifici (ca) m Dacoromane: edificiu (ro) m Francogallice: bâtiment (fr) m, édifice (fr) m Graeca Antiqua: οἰκοδόμημα (grc) n ‎(oikodómēma) Hispanice: edificio (es) m Germanice: Gebäude (de) n, Bauwerk (de) n Italice: edificio (it) m Lusitane: edificio (pt) m

Loci

Latinitas Romana

class.

• Quid? Si caementum bonum non haberem, deturbem aedificium? quod quidem mihi cotidie magis placet in primisque inferior porticus et eius conclavia fiunt recte. —Ad Quintum Fratrem Ciceronis