putarint

Discretiva

putarint dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
putārint	tertia pluralis	perfectum	activa	coniunctivus	putō (putāre)
putārint	tertia pluralis	futurum exactum	activa	indicativus	putō (putāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /puˈtaːrint/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·rint — morphologica: puta[v-e]rint

Formae aliae

• putāverint

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Ulco Cats Bussemaker 1810–1865

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Cur, cum viri boni non nulli putarint tuto se in senatu esse non posse, ego non idem senserim? Cur, cum ego me existimassem tuto omnino in civitate esse non posse, illi remanserunt? An aliis licet, et recte licet, in meo metu sibi nihil timere: mihi uni necesse erit et meam et aliorum vicem pertimescere? —De domo sua ad pontifices oratio Ciceronis ^[1][2]

Latinitas nova

saec. XIX.

• Quod quidem illi non distinguentes, a recta via sunt abducti: et propter hanc ignorantiam eo inscitiae pervenerunt, ut putarint nullam aliam rem fieri aut esse, sed tollerent omnem generationem. —Aristotelis Physica Bussemakeri ^[3][2]

Fontes