putatoris

Discretiva

putatoris dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
putātōris	casus genitivus singularis	substantivi putātor

Appellatio pronuntiatusque

API: /putaːˈtoːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: pu·tā·tō·ris — morphologica: putator-is

Loci

L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Sed putatoris officium est pedali fere spatio citra iugum vitem compescere, ut e capite, quicquid teneri est, per bracchia emissum provocetur, et per iugum inflexum praecipitetur ad eam mensuram quae terram non possit contingere. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[1][2]

Fontes